Kiedy występuje dusznica bolesna?

Dusznica bolesna inaczej nazywana jest też dławicą piersiową to stan, który dotyka miliony ludzi na całym świecie. Charakteryzuje się uczuciem bólu lub dyskomfortu w klatce piersiowej, który często promieniuje do ramion, szyi, żuchwy, a czasem nawet pleców. Jest to objaw niedotlenienia mięśnia sercowego, które może być spowodowane zwężeniem naczyń wieńcowych. Jak wygląda rozpoznanie i leczenie dusznicy bolesnej?

Jeśli u Ciebie lub Twoich bliskich pojawiają się objawy dusznicy bolesnej,
umów wizytę do naszego Kardiologa w Centrum Medycznym BetaMed
☎ 32 420 29 00 .

Czym jest dusznica bolesna?

Na samym początku warto zaznaczyć, że dusznica bolesna nie jest chorobą — to zespół objawów występujący w przebiegu choroby niedokrwiennej serca (ChNS). W większości przypadków przyczyną niedostatecznego dopływu krwi do mięśnia sercowego jest miażdżyca tętnic wieńcowych. Zwężenie naczyń krwionośnych spowodowane odkładaniem się w nich blaszki miażdżycowej prowadzi do tego, że serce nie otrzymuje odpowiednich ilości tlenu i substancji energetycznych.

Rodzaje dławicy piersiowej

Dławicę piersiową dzielimy na dwa typy: niestabilną i stabilną. Czym się różnią?

dusznica niestabilna — dolegliwości związane z tym typem dusznicy nie ustępują po zakończeniu aktywności fizycznej ani po przyjęciu leków rozszerzających naczynia krwionośne; przyczyną dusznicy niestabilnej jest ostry zespół wieńcowy, który wymaga pilnego leczenia
dusznica stabilna — ten typ dusznicy charakteryzuje się brakiem nasilenia symptomów w ciągu ostatnich 2 miesięcy — wymaga leczenia farmakologicznego oraz zmiany stylu życia

Dusznica bolesna – przyczyny

Za większość przypadków dusznicy bolesnej odpowiada miażdżyca tętnic wieńcowych. Miażdżyca jest najczęstszą przyczyną dusznicy bolesnej, ale nie jedyną. Do wystąpienia objawów niedotlenienia serca mogą również prowadzić urazy, rozwarstwienie aorty, zapalenie tętnic wieńcowych lub niedokrwistość.

Jakie są czynniki ryzyka?

nadciśnienie tętnicze
podwyższone stężenie cholesterolu
cukrzyca
otyłość
stres
nieprawidłowa dieta
palenie papierosów
brak wysiłku fizycznego

Jakie są objawy dławicy piersiowej?

Najczęstszym objawem dławicy piersiowej jest ostry ból w klatce piersiowej. Pacjent zazwyczaj nie jest w stanie wskazać jednego konkretnego miejsca bólu, ponieważ dolegliwości mają charakter rozlany. Ból zlokalizowany jest zazwyczaj w okolicach mostka, ale może promieniować do nadbrzusza, lewego ramienia, szyi lub żuchwy. Ból w klatce piersiowej nie jest jedynym objawem dusznicy bolesnej. Do innych objawów tego schorzenia należą m.in. duszność, nudności, niepokój, kołatanie serca oraz nadmierna potliwość.

Jak wygląda rozpoznanie dusznicy bolesnej?

Diagnostyka dławicy piersiowej powinna być precyzyjna i obejmować zarówno dokładny wywiad z pacjentem, jak i szereg badań diagnostycznych. Jak to wygląda w praktyce?

wywiad lekarski z pacjentem — lekarz rodzinny zbiera szczegółowe informacje dotyczące rodzaju, lokalizacji oraz charakteru bólu, a także innych towarzyszących objawów
badanie fizykalne — obejmuje osłuchiwanie serca oraz pomiar ciśnienia tętniczego
badanie EKG (spoczynkowe) – u większości pacjentów bez wcześniejszego zawału serca badanie to nie wykazuje odchyleń; jeśli EKG jest wykonane w trakcie bólu, może wskazywać na niedokrwienie mięśnia sercowego
echo serca (echokardiografia) – u pacjentów bez przebytych zawałów zazwyczaj nie wykazuje odchyleń, ale może pomóc w zidentyfikowaniu innych przyczyn bólu
badanie EKG (wysiłkowe) – polega na monitorowaniu EKG podczas wysiłku fizycznego (chodzenie na bieżni ruchomej lub pedałowanie na ergometrze rowerowym); wysiłek fizyczny zwiększa zapotrzebowanie na tlen w mięśniu sercowym, co może ujawnić objawy dławicy piersiowej
koronarografia — pozwala ocenić stan tętnic wieńcowych oraz możliwość leczenia zabiegowego. Badanie polega na podaniu środka kontrastowego do naczyń wieńcowych i ich uwidocznieniu za pomocą promieniowania rentgenowskiego
badania laboratoryjne — pozwalają zidentyfikować czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego oraz te sprzyjające rozwojowi dławicy piersiowej
troponiny sercowe — to białka (TnT, TnI) niezbędne do prawidłowego skurczu mięśnia sercowego; ich podwyższone stężenie może wskazywać na uszkodzenie mięśnia sercowego, np. w wyniku zawału

Leczenie dusznicy bolesnej

Leczenie dławicy piersiowej można podzielić na dwie główne metody: zachowawcze i inwazyjne. Do metod zachowawczych należą m.in. leczenie farmakologiczne. Z kolei metody inwazyjne obejmują zabiegi medyczne, które mają na celu poprawę stanu zdrowia pacjenta i przywrócenie prawidłowego przepływu krwi w tętnicach wieńcowych.

Metody zachowawcze

Przy leczeniu farmakologicznym stosuje się, takie leki jak:

leki przeciwkrzepliwe — hamują czynność płytek krwi i zapobiegają powstawaniu zakrzepów w naczyniach wieńcowych
leki przeciwzakrzepowe – takie jak heparyna oraz antagoniści witaminy K, które zmniejszają ryzyko powstawania zakrzepów
beta-blokery – zmniejszają pracę serca i jego zapotrzebowanie na tlen, co pomaga w redukcji objawów
azotany — rozszerzają naczynia krwionośne, a ich przedstawicielem jest nitrogliceryna, stosowana w przypadku bólu dławicowego lub duszności, podawana podjęzykowo lub w postaci aerozolu
statyny — poprawiają profil lipidowy, redukując poziom „złego” cholesterolu
leki przeciwnadciśnieniowe — pomagają kontrolować ciśnienie krwi
blokery kanału wapniowego — rozszerzają naczynia wieńcowe i poprawiają funkcjonowanie serca

Do innych metod zachowawczego leczenia dusznicy bolesnej należą:

redukcja czynników ryzyka miażdżycy
niepalenie papierosów
zmniejszenie masy ciała
poprawa profilu lipidowego
ustabilizowanie ciśnienia tętniczego
poprawa poziomu glikemii
zmiana stylu życia:
- zwiększona aktywność fizyczna
- zmiana sposobu odżywiania

Metody inwazyjne

przezskórna angioplastyka wieńcowa (PCI) – zabieg polega na udrożnieniu zwężonej lub zamkniętej tętnicy wieńcowej; przeprowadza się go przez tętnicę promieniową, używając specjalnego cewnika z balonikiem, dodatkowo stosuje się stent naczyniowy, czyli protezę mającą na celu utrzymanie drożności tętnicy.
pomostowanie aortalno-wieńcowe (CABG) – inaczej nazywane przez specjalistów by-passami – zabieg polega na wszczepieniu naczyń omijających niedrożny fragment tętnicy