Terapia skroniowo-żuchwowa

Dysfunkcje stawu skroniowo-żuchwowego (SSŻ) dotyczą ponad 60% populacji. Bóle szczęki w okolicy uszu podczas jedzenia czy szerokiego otwierania ust, ograniczenie lub nadmierna ruchomość, czy tzw. trzaski stawowe mogą być bardzo uciążliwe w codziennym funkcjonowaniu. Część osób radzi sobie z problemem, stosując farmakoterapię, inni korzystają z pomocy chirurga bądź szyn relaksujących. Mało kto wie o skuteczności fizjoterapii w zmaganiach z tą dysfunkcją.
A regularna i kompleksowa fizjoterapia jest w stanie zażegnać większość problemów.

Przyczyny zaburzeń stawów skroniowo-żuchwowych:

• wady zgryzu
• braki zębowe
• przeciążenia mięśniowe (zgrzytanie i zaciskanie zębów - bruksizm)
• wady postawy
• schorzenia pourazowe
• stres

Terapia stawów skroniowo-żuchwowych zalecana jest u pacjentów u których występują następujące objawy:

• ból, trzaskanie stawów szczęki
• ból głowy, karku, częste migreny
• bóle uszu, szumy uszne
• zgrzytanie, zaciskanie zębów (bruksizm)
• trzaski w stawach przy otwieraniu ust
• ograniczenia w otwieraniu ust
• blokady w otwieraniu ust
• zaobserwowanie ścierania zębów
• bóle zębów, których przyczyny nie można znaleźć
• problem z szerokim otwarciem ust

Cele pracy fizjoterapeuty:

• normalizacja napięcia mięśniowego oraz ślizgu stawowego
• poprawa funkcji motorycznych, zakresu ruchu
• zlikwidowanie dolegliwości bólowych
• współdziałanie z innymi specjalistami (ortodonta, stomatolog, psycholog) w ramach kompleksowej terapii pacjenta
• edukacja pacjenta w zakresie profilaktyki zawodowej

Metody stosowane w terapii SSŻ:

• Terapia manualna w tym techniki tkanek miękkich (mobilizacja stawów, rozluźnianie powięzione, techniki energizacji mięśniowej)
• Kinezyterapia - instruktaż ćwiczeń do wykonywania w domu w celu utrzymania efektów terapii
• Fizykoterapia

Przebieg wizyty:

• Dokładny wywiad z pacjentem w celu wyeliminowania przeciwwskazań do prowadzenia terapii
• Przegląd dokumentacji medycznej dostarczonej przez pacjenta
• Ocena kliniczna pacjenta uwzględniająca cały aparat ruchu nie tylko SSŻ
• Ustalenie przebiegu terapii
• Kontrolowanie postępów pacjenta lub w razie ich braku przekazanie pacjenta do dalszej diagnostyki w celu poszukiwania przyczyny problemu